Ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός για ξένους τουρίστες αλλά και Αθηναίους, δεδομένης της σχετικά μικρής της απόστασης από την πρωτεύουσα. Οφείλει το όνομά της στα άφθονα νερά, που ανάβλυζαν από τις πλούσιες πηγές που είχε κατά την αρχαιότητα. Έχει σημαντική ναυτική ιστορία και παράδοση. Αναπαλαιωμένα αρχοντικά, το παλιό γραφικό λιμάνι με τις πολεμίστρες και τα κανόνια, τα μουσεία, τα μοναστήρια, η ναυτική σχολή, συνθέτουν την εικόνα του νησιού, η οποία μας μαρτυρεί την σημαντική ιστορική σημασία της. Κατά τον αγώνα της επανάστασης του 1821 η Ύδρα μαζί με τις Σπέτσες και τα Ψαρά έπαιξαν σημαντικό ρόλο, λόγω της μεγάλης ναυτικής δύναμης που διέθεταν. Στην Επανάσταση του 1821 η Ύδρα διέθετε 186 πλοία.
Μεγάλοι πλοιοκτήτες, ναυμάχοι του 1821 και πολιτικοί κατάγονται από το νησί. Ανάμεσά τους οι Ανδρέας Μιαούλης, Κουντουριώτης, Κριεζής, Τσαμαδός, Σαχίνης, Τομπάζης κ.α. Αυτή η ναυτική παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα με έναν μικρό αλιευτικό στόλο και την Ακαδημία Εμποροπλοιάρχων, που άρχισε να λειτουργεί αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 και είναι η αρχαιότερη σχολή εμποροπλοιάρχων της ανατολικής Μεσογείου· στις μέρες μας στεγάζεται στο αρχοντικό του Λάζαρου Τσαμαδού και της Μαρίας Δ. Σαχίνη και βοηθητικά κτίρια δωρεάς Αθ. Κουλούρα.
Η πόλη της Ύδρας, που είναι και η μοναδική πόλη του νησιού, έχει ανακηρυχθεί διατηρητέα και απαγορεύονται τα τροχοφόρα. Είναι απλωμένη σε δύο βραχώδεις λόφους και σφύζει από παραδοσιακά σπίτια με κεραμιδένιες σκεπές, έντονες μπλε πόρτες και παράθυρα. Η Ύδρα εδώ και δεκαετίες, είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς Ελλήνων και ξένων επισκεπτών. Στο νησί υπάρχουν 300 εκκλησίες και πέντε μοναστήρια.
Η σημαντικότερη γιορτή σήμερα στην Ύδρα είναι τα Μιαούλεια, τα οποία είναι εκδηλώσεις, αφιερωμένες στη δράση του Ναύαρχου Μιαούλη και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, προς το τέλος του Ιουνίου.
Η Ύδρα, περισσότερο από όλα τα Ελληνικά νησιά, ενέπνευσε τις Καλές Τέχνες. Διάσημοι Έλληνες και ξένοι ζωγράφοι απεικόνισαν στα έργα τους τα τοπία της. Μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Πάμπλο Πικάσο και ο Μαρκ Σαγκάλ, την επισκέφτηκαν και αποτύπωσαν σε σχέδια τα αυστηρά της σχήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ύδρα υπάρχει παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών από το 1936, το οποίο στεγάζεται στο τετραώροφο αρχοντικό του Εμμανουήλ Τομπάζη και της Ξανθής Δ. Σαχίνη στα δεξιό τμήμα του λιμανιού.
Η Ύδρα συνδέεται ακτοπλοϊκώς, όλο το έτος, με τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού, καθώς και με τα Μέθανα, την Ερμιόνη, το Πόρτο Χέλι, το Ναύπλιο, τον Tυρό. Μπορεί να μη διαθέτει αεροδρόμιο και ίσως ποτέ δεν θα αποκτήσει εξαιτίας του ορεινού εδάφους της, πλην όμως διαθέτει ελικοδρόμιο.
Περιήγηση στο λιμάνι
Tα επιβλητικά σπίτια και τα καλοδιατηρημένα αρχοντικα, κτισμένα αμφιθεατρικά κάτω από τα γυμνά βράχια μαζί με τα τουριστικά καταστήματα και κοσμηματοπωλεία, τα εστιατόρια και τα καφέ, τις βάρκες, τα θαλάσσια ταξί και τα μεγάλα γιοτ συνθέτουν την εικόνα του λιμανιού της Yδρας και επιβεβαιώνουν την αίσθηση της ιδιότυπης καθημερινότητας των Yδραίων που ελάχιστα θυμίζει τον 21ο αιώνα.
O παραλιακός δρόμος, η Παύλου Kουντουριώτη, εκτείνεται από το άγαλμα του Mιαούλη μέχρι την περιοχή Πέταλο. H λιθόστρωσή του ολοκληρώθηκε το 1912 και σε αυτόν καταλήγουν όλα τα κάθετα σοκάκια, λιθόστρωτα και αυτά, που ξεκινούν από ψηλά και καταλήγουν στη θάλασσα.
Δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας, βρίσκονται οι Προμαχώνες με τα κανόνια, που προστάτευαν την Ύδρα.
Στην αριστερή πλευρά του λιμανιού, πάνω από τον αριστερό Προμαχώνα, δεσπόζει από το 1993, το άγαλμα του Ναύαρχου Ανδρέα Μιαούλη, στη βάση του οποίου είναι θαμμένα τα οστά του, που ήρθαν στην Yδρα το 1985.
Στην προκυμαία, κάτω από τον προμαχώνα, βρίσκονται οι σκουριασμένες αλυσίδες που έκλειναν παλιά την είσοδο του λιμανιού.
Ο δρόμος που περνά κάτω από το άγαλμα οδηγεί ανατολικά στο Μαντράκι, που ήταν το πολεμικό λιμάνι του νησιού στα χρόνια της Επανάστασης.
Δυτικά από το άγαλμα του Α. Μιαούλη, στην αρχή της παραλίας του λιμανιού, βρίσκεται το Λιμεναρχείο και το KEΠ που στεγάζονται στην παλιά πετρόχτιστη μπαρουταποθήκη, ενώ λίγο πιο πέρα η αίθουσα τέχνης και συναυλιών Mελίνα Mερκούρη.
Δίπλα στο Λιμεναρχείο βρίσκεται το μαρμάρινο κτίριο που στεγάζεται το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας και ακολουθεί το σπίτι της οικογένειας Τσαμαδού, όπου στεγάζεται η φημισμένη Σχολή των Εμποροπλοιάρχων.
Στο σημείο του λιμανιού που βρίσκεται απέναντι από τον κυματοθραύστη χτυπάει η καρδιά της πόλης. Εδώ υπάρχουν τράπεζες, Δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα με είδη λαΊκής τέχνης, κοσμηματοπωλεία, εστιατόρια, μπαρ και καφέ.
Στο κέντρο του λιμανιού βρίσκεται και ο Καθεδρικός Ναός της Ύδρας, που χτίστηκε το 1648 και ανακατασκευάστηκε το 1774. Μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και δύο μαρμάρινα καμπαναριά, που στο εσωτερικό της έχει δύο ασημένιους πολυελαίους και έναν χρυσό εξάφωτο που έχει επάνω του τις κεφαλές των Λουδοβίκων της Γαλλίας. Παλαιότερα ο Ναός λειτουργούσε ως Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Σήμερα μέσα στην αυλή του Ναού υπάρχουν οι προτομές του Λάζαρου Kουντουριώτη και του Aνδρέα Mιαούλη καθώς και ο τάφος του Λάζαρου Kουντουριώτη. Σε κάποια από τα κτήρια της Μονής στεγάζεται το Δημαρχείο, ενώ στα παλιά κελιά το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο της Ύδρας.
Μπροστά από τη Μονή βρίσκεται η Πλατεία Παύλου Κουντουριώτη, με το άγαλμα του Έλληνα πολιτικού να δεσπόζει στο κέντρο της ενώ αριστερά της πλατείας βρίσκεται η Εκκλησία της Υπαπαντής με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της.
O παραλιακός δρόμος, η Παύλου Kουντουριώτη, εκτείνεται από το άγαλμα του Mιαούλη μέχρι την περιοχή Πέταλο. H λιθόστρωσή του ολοκληρώθηκε το 1912 και σε αυτόν καταλήγουν όλα τα κάθετα σοκάκια, λιθόστρωτα και αυτά, που ξεκινούν από ψηλά και καταλήγουν στη θάλασσα.
Δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας, βρίσκονται οι Προμαχώνες με τα κανόνια, που προστάτευαν την Ύδρα.
Στην αριστερή πλευρά του λιμανιού, πάνω από τον αριστερό Προμαχώνα, δεσπόζει από το 1993, το άγαλμα του Ναύαρχου Ανδρέα Μιαούλη, στη βάση του οποίου είναι θαμμένα τα οστά του, που ήρθαν στην Yδρα το 1985.
Στην προκυμαία, κάτω από τον προμαχώνα, βρίσκονται οι σκουριασμένες αλυσίδες που έκλειναν παλιά την είσοδο του λιμανιού.
Ο δρόμος που περνά κάτω από το άγαλμα οδηγεί ανατολικά στο Μαντράκι, που ήταν το πολεμικό λιμάνι του νησιού στα χρόνια της Επανάστασης.
Δυτικά από το άγαλμα του Α. Μιαούλη, στην αρχή της παραλίας του λιμανιού, βρίσκεται το Λιμεναρχείο και το KEΠ που στεγάζονται στην παλιά πετρόχτιστη μπαρουταποθήκη, ενώ λίγο πιο πέρα η αίθουσα τέχνης και συναυλιών Mελίνα Mερκούρη.
Δίπλα στο Λιμεναρχείο βρίσκεται το μαρμάρινο κτίριο που στεγάζεται το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας και ακολουθεί το σπίτι της οικογένειας Τσαμαδού, όπου στεγάζεται η φημισμένη Σχολή των Εμποροπλοιάρχων.
Στο σημείο του λιμανιού που βρίσκεται απέναντι από τον κυματοθραύστη χτυπάει η καρδιά της πόλης. Εδώ υπάρχουν τράπεζες, Δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα με είδη λαΊκής τέχνης, κοσμηματοπωλεία, εστιατόρια, μπαρ και καφέ.
Στο κέντρο του λιμανιού βρίσκεται και ο Καθεδρικός Ναός της Ύδρας, που χτίστηκε το 1648 και ανακατασκευάστηκε το 1774. Μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και δύο μαρμάρινα καμπαναριά, που στο εσωτερικό της έχει δύο ασημένιους πολυελαίους και έναν χρυσό εξάφωτο που έχει επάνω του τις κεφαλές των Λουδοβίκων της Γαλλίας. Παλαιότερα ο Ναός λειτουργούσε ως Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Σήμερα μέσα στην αυλή του Ναού υπάρχουν οι προτομές του Λάζαρου Kουντουριώτη και του Aνδρέα Mιαούλη καθώς και ο τάφος του Λάζαρου Kουντουριώτη. Σε κάποια από τα κτήρια της Μονής στεγάζεται το Δημαρχείο, ενώ στα παλιά κελιά το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο της Ύδρας.
Μπροστά από τη Μονή βρίσκεται η Πλατεία Παύλου Κουντουριώτη, με το άγαλμα του Έλληνα πολιτικού να δεσπόζει στο κέντρο της ενώ αριστερά της πλατείας βρίσκεται η Εκκλησία της Υπαπαντής με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της.
Πιο πέρα ένα ανηφορικό δρομάκι στα αριστερά μας οδηγεί στο Αρχοντικό του Τομπάζη, που σήμερα στεγάζεται η Σχολή Καλών Τεχνών.
Δεξιότερα της Μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αρχίζει ένας στενός, πλακόστρωτος και γραφικός ανηφορικός δρόμος ο οποίος οδηγεί στην παλιά πόλη, την Κιάφα. Ο δρόμος δεξιά περνά από το Γηροκομείο και στη συνέχεια οδηγεί στο Καμίνι.
Λίγο πιο κάτω, προχωρώντας συναντάμε το Αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, που χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και λειτουργεί σήμερα ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Συνεχίζοντας ο δρόμος, μετά τον κυματοθραύστη ανηφορίζει πλάι στη βραχώδη ακτή και φθάνει στο Περίπτερο, το δυτικό Προμαχώνα του λιμανιού και μία από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ύδρας. Κάτω από το Περίπτερο υπάρχει η βραχώδη ακτή της Σπηλιάς.
Πανω από το κανονιοστάσιο, στα αριστερά μας υπάρχει ένα μικρό πευκοδάσος με το Αρχοντικό του Γεωργίου Κουντουριώτη να υψώνεται ανάμεσα στα πεύκα, και στην κορυφή του λόφου στέκουν σε παράταξη οι ερειπωμένοι Ανεμόμυλοι.
Ο δρόμος συνεχίζει, φθάνει στο Αυλάκι, μια γραφική παραλία κάτω από την απότομη πλαγιά του βουνού, για να καταλήξει στα γραφικά Καμίνια.
Τα σοκάκια της Πόλης
Η ομορφιά της Ύδρας δεν περιορίζεται μόνο στην παραλία και στα αξιοθέατά της. Υπάρχουν γραφικές και όμορφες γωνιές στο εσωτερικό της Πόλης, που τις απολαμβάνετε περιδιαβαίνοντας στα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια, ανάμεσα στα σπίτια με την ιδιότυπη αρχιτεκτονική, στα λουλούδια, στις γραφικές ταβερνούλες και στα πολύχρωμα μικρομάγαζα με είδη λαϊκής τέχνης.
Αν ανηφορίσετε τα σκαλάκια της Πόλης, θα βρεθείτε στην παλαιότερη συνοικία, στον μεσαιωνικό οχυρό οικισμό της Κιάφας, έναν οικισμό με λιθόχτιστα σπίτια, ψηλούς μαντρότοιχους και στενά δρομάκια. Εδώ θα σας υποδεχθεί η μυρωδιά του κομμένου ξύλου από τα ξυλουργεία ενώ τα έντονα χρώματα των σπιτιών και των εκκλησιών θα σας φτιάξουν τη διάθεση.
Από το λόφο της Κιάφας μπορείτε να απολαύσετε τη θέα που είναι φανταστική και φτάνει μέχρι απέναντι στην Πελοπόννησο.
Περιήγηση στην ενδοχώρα
Ο παραλιακός δρόμος που πηγαίνει στο Μανδράκι, διακλαδίζεται στο Μανδράκι και ανηφορίζει προς τη γυναικεία Μονή του Αγ. Νικολάου, του 17ου αιώνα.
Μετά την προκυμαία που πιάνουν τα πλοία, ο πρώτος δρόμος, αριστερά, οδηγεί στο Γήπεδο και στη συνέχεια στην πευκόφυτη περιοχή της Μονής της Αγίας Φωτεινής.
Ξεκινώντας από το μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής, ακολουθούμε το χωμάτινο μονοπάτι και μετά από λίγο συναντάμε τον "Μύλο", ένα πέτρινο κτίσμα του 18ου αιώνα, το οποίο αποτελούσε μονάδα παραγωγής επεξεργασίας σίτου. Σ' αυτό το σημείο ο δρόμος χωρίζεταισε δύο μονοπάτια, τα οποία οδηγούν στα Μοναστήρια της Αγίας Ματρώνας και της Αγίας Τριάδος.
Ο δρόμος που ξεκινάει από το μέσο του λιμανιού, η οδός Μιαούλη, περνά από την πλατεία ναυάρχου N. Bότση, τη μικρότερη πλατεία των Πέντε Πρωθυπουργών με το μνημείο τους και οδηγεί στα Καλά Πηγάδια. Το όνομα της συνοικίας οφείλεται στα δύο πηγάδια, φτιαγμένα το 1803 επί διοικήσεως Γεωργίου Bούλγαρη, που υπάρχουν εκεί και που τροφοδοτούσαν με νερό τους κατοίκους της πόλης για περισσότερο από 200 χρόνια.
Από τα Καλά Πηγάδια ο ανηφορικός δρόμος συνεχίζεται και οδηγεί στο λόφο της Κιάφας. Στην κορυφή του λόφου υψώνεται η Εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, χτισμένη στη θέση όπου ήταν το σπίτι του Αγίου.
Aνεβαίνοντας προς την Kιάφα μπορείτε να δείτε το αρχοντικό του Λάζαρου Kουντουριώτη, το παλιό Σαχτούρειο Γυμνάσιο που είναι χώρος τέχνης και την εκκλησία της Yπαπαντής του 1780 με εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Στην Κιάφα υπάρχουν επίσης η παλιά Εκκλησία του Άϊ Γιάννη του Νηστευτή, με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, που θεωρείται από τις παλαιότερες του νησιού και η εκκλησία της Aγίας Παρασκευής.
Από την Κιάφα το ανηφορικό μονοπάτι που σκαρφαλώνει στο βουνό οδηγεί στο Μοναστήρι του προφήτη Ηλία, όπου έμεινε για ένα διάστημα φυλακισμένος ο Κολοκοτρώνης και στη γυναικεία Μονή της Αγίας Ευπραξίας. Από εδώ ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη θέα που φτάνει από την πόλη και το λιμάνι της Ύδρας, μέχρι τις απέναντι Πελοποννησιακές ακτές.
Συνεχίζοντας, θα ανέβετε στο λόφο του Aγίου Aθανασίου και στους μύλους. Aπό το ψηλότερο σημείο η Yδρα ξεδιπλώνεται μπροστά σας με κάθε λεπτομέρεια. Oι 7 μισογκρεμισμένοι σήμερα ανεμόμυλοι χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μπαρουτιού.
Αξιοθέατα
Οι χαρακτηριστικές Υδραίϊκες γωνιές με τα όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια και τα ανθοστόλιστα σπίτια, συμπληρώνουν την ομορφιά και τη μαγεία της Ύδρας προσδίδοντάς της την ταυτότητά της.
Σημαντικό είναι να επισκεφθεί κάποιος τα Αρχοντικά του νησιού, κτίρια πάνω από 200 ετών, από τα οποία ξεχωρίζουν τα αρχοντικά των Παύλου και Λάζαρου Kουντουριώτη, Tομπάζη, Tσαμαδού, Kριεζή, Bούλγαρη, Mπουντούρη...
'Οπως επίσης και τους Προμαχώνες με τα κανόνια, δεξιά και αριστερά του λιμανιού, που προστάτευαν τον οικισμό της Ύδρας.
Οπωσδήποτε το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας, που λειτουργεί καθημερινά και προβάλλει σημαντικά μουσειακά κειμήλια, αρχειακό υλικό και βιβλιοθήκη με πολύτιμες εκδόσεις.
Να επισκεφτείτε και την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (του 17ου αιώνα) με το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό μουσείο που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του λιμανιού και είναι η Μητρόπολη της Ύδρας. Ξεχωρίζει από το μεγάλο ρολόι που υπάρχει στο ψηλό καμπαναριό της και το οποίο ανακοινώνει τα μεγάλα θρησκευτικά γεγονότα.
Τέλος πρέπει να επισκεφθείτε την ιστορική οικία του Λάζαρου Κουντουριώτη στην οποία λειτουργεί παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, την οικία του Γεώργιου Κουντουριώτη στην οποία λειτουργεί Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης και Ιστορίας της Ύδρας, την οικία του Ιάκωβου Τομπάζη στην οποία λειτουργεί παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών και την Αίθουσα Τέχνης και Συναυλιών "Μελίνα Μερκούρη" του Δήμου Υδραίων η οποία φιλοξενεί έργα διάσημων καλλιτεχνών όλο το χρόνο.
Αξίζει κανείς να αγναντέψει το λιμάνι από το λόφο, να θαυμάσει το ηλιοβασίλεμα από το Περίπτερο και από τη Σπηλιά, αλλά και να επισκεφθεί τα 6 Μοναστήρια και τις 300 Εκκλησίες του νησιού.
Ειδικά να επισκεφτείτε, σε υψόμετρο 500 μέτρων στην περιοχή Έρως, τα δίδυμα Μοναστήρια της Αγίας Ευπραξίας και του Προφήτη Ηλία που το 1825 φυλακίστησαν για ένα διάστημα ο Κολοκοτρώνης και άλλοι αγωνιστές, το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, της Αγίας Ματρώνης, του Αγίου Νικολάου και της Θεοτόκου της Ζούβρας που βρίσκεται στο ανατολικότερο μέρος του νησιού,
Επίσης τις Εκκλησίες της Υπαπαντής και του Αϊ-Γιάννη του Νηστευτή με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του 18ου αιώνα και τους πανέμορφους τρούλους που στηρίζονται σε μαρμάρινα τόξα.
Τέλος επισκεφτείτε στην κορυφή του λόφου της Κιάφας την Εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου με ξύλινα σκαλίσματα και επίχρυσο τέμπλο, χτισμένη στη θέση όπου ήταν το σπίτι του ομώνυμου Αγίου.
Οι δαντελωτές παραλίες της Ύδρας ...
... μαζί με το "γκρι" των βράχων και το "μπλε" της θάλασσας, δίνουν στην Ύδρα μια "άγρια" ομορφιά
και την καθιστούν ιδεώδη τόπο για έμπνευση και δημιουργία.
Η Ύδρα, αρχοντική, ένδοξη και κοσμοπολίτικη, το διαμάντι του Αργοσαρωνικού έχει αρκετές παραλίες με άμμο και βότσαλα ή βράχια. Η πρόσβαση σε αυτές είναι δυνατή με τα πόδια, με γαίδουράκια ή με θαλάσσια μέσα. Κοινο χαρακτηριστικό σε όλες τις παραλίες είναι τα πεντακάθαρα, καταγάλανα και κρυστάλλινα νερά.
Στη Σπηλιά, στην Υδρονέτα και στο Αυλάκι πηγαίνει κάποιος με τα πόδια, αφού βρίσκονται
μόλις λίγα λεπτά έξω από το λιμάνι της Ύδρας.
μόλις λίγα λεπτά έξω από το λιμάνι της Ύδρας.
Στο μυχό του λιμενοβραχίονα, στα βράχια έξω από το λιμάνι, βρίσκεται η Σπηλιά, μια βραχώδης παραλία με έντονη κίνηση, που προσφέρεται για μακροβούτια απο τα βράχια στα πολύ βαθιά και πεντακαθαρά νερά. Ορισμένα βράχια έχουν λειανθεί και επιστρωθεί με τσιμέντο, ώστε να δημιουργείται χώρος για ηλιοθεραπεία. Υπάρχει cafe-snack για να πιείτε τον καφέ σας, ένα παγωμένο χυμό ή αναψυκτικό ή να γευματίσετε πρόχειρα.
Δίπλα η Υδρονέτα, που βρίσκεται στο ομορφότερο ίσως μέρος του νησιού, κάτω από τα κανόνια, πάνω στα βράχια, στην ίδια περιοχή με την Σπηλιά. Και αυτή προσφέρεται για μακροβούτια απο τα βράχια στα πολύ βαθιά νερά. Και εδώ έχουν δημιουργηθεί πλατώματα για ηλιοθεραπεία, όπως επίσης υπάρχει και εδώ cafe-snack για να πιείτε τον καφέ σας, ένα παγωμένο χυμό ή αναψυκτικό καθώς επίσης και εστιατόριο με απεριόριστη θέα στη θάλασσα.
Μετά την Υδρονέτα είναι το Αυλάκι, που βρίσκεται ανάμεσα στην παλιά γέφυρα της Αγίας Άννας και στο Αρχοντικό του Μπουντούρη. Είναι μια πανέμορφη μικρή παραλία γεμάτη βότσαλα, η οποία το βράδυ φωταγωγείται προσφέροντας θαυμάσιο θέαμα. Κατεβαίνεις από σκαλάκια αμέσως μετά την Υδρονέτα, έχει πρασινογάλαζα νερά και ένα μώλο στον οποίο μπορεί να κάνει κάποιος ηλιοθεραπεία.
Όλες οι παρακάτω παραλίες επικοινωνούν με το λιμάνι της Ύδρας με θαλάσσια ταξί,
καϊκια ή μικρά τουριστικά σκάφη.
καϊκια ή μικρά τουριστικά σκάφη.
Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, 5 λεπτά μετά το Αυλάκι, φτάνουμε στο Καμίνι, ένα μικρό, φυσικό και γραφικό ψαρολίμανο γεμάτο από ψαρόβαρκες. Στο μικρό λιμάνι των Kαμινιών, υπάρχει το παλιό σπίτι του Mιαούλη, το "κόκκινο σπίτι" στο οποίο διοργανώνονται διάφορες εκθέσεις κάθε καλοκαίρι. Ακριβώς δίπλα υπάρχει το Μικρό Καμίνι, μια όμορφη, οργανωμένη και μικρή βοτσαλωτή παραλία με beach bar, στο "παλιό Λιοτρίβι", που προσφέρεται για μικρά παιδιά και παιχνίδι. Στα Καμίνια, μέρος για οικογενειακό τουρισμό, υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και γραφικές ταβέρνες.
Συνεχίζοντας το χωμάτινο παραλιακό δρόμο, μετά από 10 λεπτά, φτάνουμε στον πανέμορφο παραθαλάσσιο παραδοσιακό οικισμό του Βλυχού, με μαγευτική θέα και υπέροχα ηλιοβασιλέματα, που προσφέρεται για οικογενειακό τουρισμό.
Κατάλευκα εξοχικά σπίτια με μεγάλες ολάνθιστες αυλές απλώνονται μέχρι τους πρόποδες του λόφου πάνω από την παραλία. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα γραφικά παραθαλάσσια εκκλησάκια, του Αγίου Χαραλάμπους στο πλάτωμα της κορυφής ενός βράχου που αναδύεται από τη θάλασσα, των Αγίων Κάρπου και Παπύλου (1815) και της Αγίας Παρασκευής που δεσπόζει πάνω στον ψηλό θαλασσοδαρμένο βράχο δίπλα στην παραλία, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα καταπληκτικής ομορφιάς.
Η οργανωμένη γραφική παραλία του Βλυχού με γκρίζα και κοκκινωπά μικρά βότσαλα και πεντακάθαρα νερά, κατάλληλη και για μικρά παιδιά, είναι μια από τις ωραιότερες και δημοφιλεστερες παραλίες του νησιού. Στο Βλυχό υπάρχουν θαυμάσιες γραφικές παραθαλάσσιες ταβέρνες, με φρέσκο ψάρι και παραδοσιακά φαγητά, καθως και αναψυκτήρια για καφέ και ποτό.
Μετά το λιμανάκι του Βλυχού, βρίσκεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Πλάκες Βλυχού, μια πολύ όμορφη και πλήρως οργανωμένη παραλία με πεντακάθαρα γαλανά νερά. Λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα υπάρχει πολύ καλό ξενοδοχείο με bar και εστιατόριο, όπου μπορείτε να απολαύσετε δροσιστικούς χυμούς και εξαιρετικές γεύσεις.
Φεύγοντας από το Βλυχό, μετά από 20 λεπτά πεζοπορίας και αφού συναντήσουμε μία γέφυρα του 17ου αιώνα μοναδικής ομορφιάς, φτάνουμε στην παραθαλάσσια περιοχή του Παλαμιδά, μία όμορφη παραλία με άμμο και ψιλό βοτσαλάκι. Εκεί βρίσκεται το Αρχοντικό του Βούλγαρη και το σπίτι στο οποίο κατοικούσε σύμφωνα με την ιστορία ο Καπουδάν Πασάς. Κοντά στην παραλία του Παλαμίδα υπάρχει καρνάγιο για την επισκευή και συντήρηση μικρών και μεγάλων σκαφών. Λίγο πιο πέρα, μετά τον κοφτό βράχο "Ζαστάνι", η ερημική παραλία του Αγίου Κυπριανού, με πρασινογάλαζα νερά και το εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανού.
Μετά τον Παλαμίδα βρίσκεται ο Μώλος, ένας κλειστός και αρκετά ήσυχος, βραχώδης όρμος, με μεγάλη και όμορφη παραλία με βότσαλα. Εδώ, στο κέντρο της παραλίας, βρίσκεται το παλιό σπίτι του Χαραμή και τα γραφικά σπιτάκια της περιοχής κατά μήκος της παραλίας που απέχει από την Πόλη της Ύδρας περίπου 70 λεπτά με τα πόδια. Στην εποχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, λειτουργούσε σαν ναύσταθμος των πλοίων της επαναστατημένης Ύδρας.
Στη συνέχεια, λίγο πιο πέρα από το Μώλο, βρίσκεται μια πευκόφυτη περιοχή, το Καουμίθι, που έχει μία μη οργανωμένη παραλία με χοντρή άμμο. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται η παραλία "Μπαλή" ή "Πηγαδάκια" με μικρά βοτσαλάκια, ζεστά νερά που σχηματίζει ένα μικρό λιμανάκι. Λίγα μέτρα από τη θάλασσα υπάρχει αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση.
Tο Μπίστι είναι ο νοτιότερος όρμος του νησιού και περιβάλλεται από ψηλά βράχια. Είναι οργανωμένη παραλία και προσφέρεται για θαλάσσια παιχνίδια, μακροβούτια από τα βράχια και ψαροντούφεκο, δίπλα σε κατάφυτο πευκοδάσος, στο οποίο υπάρχει άλλη μία αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση.
Επόμενη παραλία, κοντα στο ακρωτήριο Μπίστι, στη δυτική ακτή του νησιού, είναι η πανέμορφη παραλία του Αγίου Γεωργίου, ήσυχη και χωρίς οργάνωση, που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πευκόφυτους λόφους. Στους βράχους πάνω από την παραλία δεσπόζει το εκκλησάκι του Αγίου.
Περνώντας από την νοτιοδυτική άκρη του νησιού συναντάμε τις περιοχές "Παούκι", "Φίχθι" και φτάνουμε στον όρμο του Αγίου Νικολάου. Οργανωμένη παραλία με ψιλά βότσαλα και διάφανα κρυστάλλινα νερά, στο μυχό του κόλπου, με πλαγιές κατάφυτες από πεύκα και κατάλληλη για υποβρύχιο ψάρεμα. Υπάρχουν ψάθινες ομπρέλες και ξαπλώστρες με μικρά τραπεζάκια, καντίνα με αναψυκτικά και πρόχειρο φαγητό και σε μικρή απόσταση από την ακτή υπάρχουν πεύκα, που χαρίζουν ίσκιο και δροσιά. Σε κάποιο σημείο υπάρχει λίγη άμμος για να παίξουν μικρά παιδιά. Ψηλά βρίσκεται το κάτασπρο εκκλησάκι του "Αγίου Νικολάου" και πιο δίπλα βρίσκεται η Μυκηναϊκή-Πρωτοελλαδική εγκατάσταση, ένα αρχαίο έργο ύδρευσης, το πιο παλιό ίσως στην Ελλάδα.
Συνεχίζοντας και προσπερνώντας το ακρωτήριο του "Αγίου Κωνσταντίνου", ακριβώς κάτω από το Βουνό Γερακίνα, προχωράμε προς την νότια πλευρά της Ύδρας. Εδώ ξεπροβάλλουν μπροστά μας απότομες ακτές από τα βουνά της περιοχής "Ζόγιερι" μέχρι να φθάσουμε στο ακρωτήριο του "Αγίου Ιωάννη".
Λίγο πιο πέρα στα ανατολικά συναντάμε τη Νίσιζα, μία πανέμορφη περιοχή με δύο βοτσαλωτές παραλίες, χωρίς οργάνωση, σε όρμο που περιβάλλεται από πεύκα, εκεί που ήταν κάποτε το επίνειο του αρχαίου οικισμού της Επισκοπής.
Μετά τη Νίσιζα βρίσκεται το Κλιμάκι, κάτω από τα βουνά "Ερως" και "Πύργος", μία μεγάλη παραλία χωρίς οργάνωση με βότσαλα και κρυστάλλινα νερά, με αρκετές εξοχικές κατοικίες και ξωκλήσια (Άγιοι Ταξιάρχες).
Μετά τη Σπηλιά της Φώκιας, το ακρωτήρι "Χούντα του Ρήγα", τον όμορφο "όρμο του Ρήγα" και το ακρωτήριο "Τσιγκάρι" βρισκόμαστε στην πιο όμορφη παραλία της νότιας ακτής του νησιού, τη Λιμνιώνιζα, μία παραλία με βότσαλα, χωρίς οργάνωση, που προσφέρεται για υποβρύχιο ψάρεμα. Δίπλα της η λιγότερο γνωστή παραλία "Καραλή". Στο νησάκι που βρίσκεται στην παραλία της Λιμνιώνιζας έχουν βρεθεί ίχνη από την Πρωτοελλαδική εποχή.
Ολοκληρώνοντας τον περίπλου του νησιού, περνάμε από τις απόκρημνες νοτιοανατολικές, που γίνονται πιο άγριες και πιο απότομες με αρχή τη "Χούντα Ζέζα". Περνάμε από την περιοχή "Πιόθι", την περιοχή "Πεντεβόλια" στον όρμο Αυλάκι, τον όρμο "Ζωγκού" και στο τέλος φθάνουμε στο ακρωτήρι της Ζούβρας.
Αριστερά από το ακρωτήριο της Ζούβρας κατευθυνόμαστε βόρεια και συναντάμε τον όρμο της «Ζωοδόχου Πηγής» και την περιοχή του «Νερού» που εδώ και πολλές χιλιετίες σταλάζει μέσα σε ένα βράχο νερό δίνοντας την ονομασία στην περιοχή. Στο ύψωμα βρίσκεται το κάτασπρο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής και στον απότομο βράχο του «Νερού» τα ερείπια μια αρχαίας εγκατάστασης.
Περνώντας τον Κάβο «Χούντα Ντόσα» και τον Κάβο «Μπρετίστα» φθάνουμε στον όρμο της «Λέδεζας», το επίνειο της «Ζούρβας» που από εκεί ξεκινά η ανάβαση προς την Ιερά Μονή του «Γενέσιου της Θεοτόκου».
Συνεχίζοντας φθάνουμε στην περιοχή «Καστέβα», που σχηματίζει δύο θαλάσσιους κόλπους, ένα, τον μεγαλύτερο, στη δυτική πλευρά και ένα άλλο μικρότερο στην ανατολική. Ακολουθεί η περιοχή της "Μαρούλεζας" ονομαστή για τις φασκομηλιές της και στη συνέχεια το "Κρίταμι", ένα φυσικό λιμανάκι στο οποίο βγαίνει το αρωματικό φυτό κρίταμι.
Στη συνέχεια φθάνουμε στον τελευταίο όρμο, πριν από το λιμάνι της Ύδρας, στο Μανδράκι το παλιό πολεμικό λιμάνι του νησιού, που η εισοδός του φυλαγόταν παλιά από δύο μικρά κάστρα που ήταν γεμάτα με κανόνια.
Στο Μανδράκι υπάρχει πολύ όμορφη αμμουδιά, η μοναδική στην Ύδρα χωρίς βότσαλα, που βρίσκεται 20 περίπου λεπτά από το λιμάνι της Ύδρας και μπορείτε να φθάσετε σε αυτό είτε περπατώντας, είτε με θαλάσσια μέσα από το λιμάνι.
Τέλος, μεταξύ της περιοχής Μαντράκι και του λιμανιού της Ύδρας υπάρχει η περιοχή «Καμαρίτσα», τοποθεσία «Ποδαράκι του Χριστού», η περιοχή «Γούρνα» και στη συνέχεια φθάνουμε στο φάρο που βρίσκεται στο λιμάνι της Ύδρας.