Μια τουριστικά ραγδαία αναπτυσσόμενη περιοχή της Ευρυτανίας είναι το
δυτικό τμήμα της, εκεί όπου βρίσκεται το μοναστήρι της Τατάρνας, ο
Αχελώος ποταμός, τα ιστορικά γεφύρια της Βίνιανης, του Μανόλη και της
Τέμπλας, καθώς και το φαράγγι του Μπουζονίκου και η Τεχνητή Λίμνη των
Κρεμαστών, δύο από τα ομορφότερα φυσικά μνημεία της περιοχής.
Η επίσκεψη στο τμήμα αυτό μπορεί να χρειαστεί περισσότερο από μία μέρα, αλλά υπάρχουν ξενώνες και μέρη για να φάει κανείς σε πολλά χωριά, έτσι καλό είναι να προγραμματίσετε ένα Σαββατοκύριακο που θα γεμίσει τις μπαταρίες σας με εικόνες και χρώματα για μια ζωή.
Η Ιστορία είναι παρούσα σε κάθε βήμα σας και αρχίζει από τα πανάρχαια χρόνια, συνεχίζει στο Μεσαίωνα, περνάει στην Τουρκοκρατία και φτάνει μέχρι την Εθνική Αντίσταση, όταν ο τόπος αντιβούιζε από τις μάχες για την Εθνική Ανεξαρτησία.
Στην περιγραφή μας θα ακολουθήσουμε ενιαία πορεία, παίρνοντας το δρόμο προς Αγρίνιο, αλλά ο επισκέπτης πρέπει να γνωρίζει ότι μπορεί εύκολα να φιλοξενηθεί στη Γρανίτσα, στο Ραπτόπουλο, και αλλού, απ' όπου μπορεί να επισκεφτεί ολόκληρους τους Δήμους Απεραντίων και Ασπροποτάμου κάνοντας τις ημερήσιες εξορμήσεις του.
Οι δρόμοι είναι όλοι ασφαλτοστρωμένοι, σε μερικά μόνο σημεία λίγο στενοί. Αξίζει τον κόπο η επίσκεψη σε οποιαδήποτε εποχή, αλλά ειδικά το καλοκαίρι είναι σκέτο θαύμα, βουτηγμένη στο καταπράσινο και τις γαλάζιες ανταύγειες της λίμνης.
Ξεκινώντας από Καρπενήσι με κατεύθυνση προς Αγρίνιο συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε στο Κερασοχώρι. Από εκεί, κατευθυνόμαστε προς Κρέντη.
Η Κρέντη (ή καλύτερα στου Κρέντη), είναι ένα όμορφο χωριό, με ξενώνες για διαμονή και φαγητό. Αν και βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα των χωριών που θα επισκεφτούμε μπορούμε να μείνουμε εδώ, και να εξορμάμε προς τα κοντινά χωριά.
Άλλωστε στη διπλανή Ανατολική Φραγκίστα αλλά και στο Κερασοχώρι υπάρχουν επίσης δωμάτια, ταβέρνες και ξενώνες.
Λίγο πιο έξω από το χωριό η θέα προς τη Λίμνη είναι υπέροχη, ενώ υπάρχει και η βρυσούλα κοντά στην εκκλησία, όπου το δροσερό νερό που αναβλύζει από τα έγκατα της γης δροσίζει τον περαστικό.
C. Το Γεφύρι του Μανόλη
Ακολουθώντας την πινακίδα προς την περιοχή των Απεραντίων, περίπου 15 λεπτά μετά του Κρέντη κατεβαίνουμε στην κοίτη του Αγραφιώτη. Περνώντας τη γέφυρα στο Κρυονέρι μια μικρή ματιά αριστερά μας αποκαλύπτει το βυθισμένο στη λίμνη Γεφύρι του Μανόλη. Για περισσότερα από 400 χρόνια συνέδεε τις δύο όχθες του Αγραφιώτη, μέχρι που η Λίμνη των Κρεμαστών, έφτασε στο προκαθορισμένο της ύψος και το βύθισε.
Δείτε περισσότερα για το γεφύρι του Μανόλη
D. Το μοναστήρι της Τατάρνας
Αφήνοντας τον ...Μανόλη στην ησυχία του συνεχίζουμε για λίγο ακόμα, μέχρι τη διασταύρωση προς την Ιερά Μονή της Τατάρνας που κτίστηκε περίπου το 1555, αν και η παράδοση αναφέρει πως προϋπήρχε εδώ μονή από το 1200. Η μονή υπήρξε ιδανικό κρησφύγετο και χώρος περίθαλψης των επαναστατών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας καθώς και τέλειο ορμητήριο για τις πολεμικές επιχειρήσεις του Καραϊσκάκη.
Το σημερινό μοναστήρι είναι το τέταρτο κατά σειρά. Το πρώτο σύμφωνα με την παράδοση κτίστηκε τον 11° αι. και καταστράφηκε από άγνωστη αιτία περίπου 300 χρόνια αργότερα. Το δεύτερο κτίστηκε το 1555 για να καεί από τον Κουρτ Πασά της Σκόντρας το 1823 επειδή φιλοξενούσε κατά καιρούς μεγάλους διδασκάλους του Γένους και πολλούς αγωνιστές της Επανάστασης.
Το τρίτο μοναστήρι ξεκίνησε να κτίζεται το 1841 και καταστράφηκε το 1963 από κατολίσθηση. Το σημερινό μοναστήρι απέχει περίπου 70 χλμ. από το Καρπενήσι και κτίστηκε λίγο μακρύτερα από τη θέση του παλιού. Οι πιστοί συρρέουν κατά εκατοντάδες για να προσκυνήσουν την θαυμάσια ψηφιδωτή εικόνα "Ο Βασιλεύς της Δόξης" που χρονολογείται στα 1350.
Σημαντικές είναι επίσης οι βυζαντινές εικόνες της μονής και τα εκκλησιαστικά αντικείμενα και σκεύη, όπως κεντητά άμφια, οστεοθήκες, σταυροί, σπάνια έντυπα από την περίοδο 1544 - 1578 που έχουν τυπωθεί σε πόλεις της Ευρώπης και άλλα εκθέματα που θα θαυμάσετε στο μικρό εκκλησιαστικό μουσείο του μοναστηριού. Το μοναστήρι γιορτάζει στις 9 Νοεμβρίου.
Δείτε περισσότερα για τη Μονή Τατάρνας
Παλιότερα η Ευρυτανία συνδεόταν με το "Βάλτο" χάρη σ' ένα γεφύρι που άφησε εποχή: τη γέφυρα της Τατάρνας όπου στις 22 Μαρτίου του 1821 έγινε η πρώτη μάχη της Ρούμελης όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με τα παλικάρια του και ο ηγούμενος του μοναστηριού Κυπριανός με τους καλογήρους, όρθωσαν το ανάστημα τους στους Τουρκαλβανούς του Χασάν Μπέη Γκέκα. Η γέφυρα ήταν ένα θαύμα της εποχής της Τουρκοκρατίας, που βρισκόταν κοντά στην περίφημη και πλουσιότατη σε νερό πηγή της Μαρδάχας.
Η πηγή αυτή εξακολουθεί να αναβλύζει τα νερά της δίνοντας ίση ποσότητα νερού με το ποτάμι του Αχελώου. Η γέφυρα με τη μία καμάρα ήταν στηριγμένη σε δυο κατακόρυφους βράχους. Τώρα το γεφύρι αυτό μαζί με την πηγή, βρίσκεται βυθισμένο μέσα στα νερά της λίμνης. Ακριβώς πάνω από τη θέση του παλιού γεφυριού κτίστηκε σύγχρονη γέφυρα από σκυρόδεμα, που το 1966 πήρε τρία διεθνή βραβεία ως παγκόσμιο επίτευγμα.
Το συνολικό μήκος της γέφυρας αυτής είναι περίπου 500 μ. Το πρώτο άνοιγμα της έχει μήκος 97 μ., το δεύτερο 196 μ. και το τρίτο 150,5 μ. Πρόκειται για ένα έργο που τιμά την επιστήμη της μηχανικής στη χώρα μας.
Ανηφορίζοντας, δεξιά πριν τη γέφυρα, βρίσκουμε την πολύπαθη "τρύπα" που περιφραγμένη σήμερα για λόγους ασφαλείας είναι σημείο μνήμης και περισυλλογής καθώς στα αιματοβαμμένα χρόνια του εμφυλίου δεκάδες πολίτες βρήκαν τραγικό θάνατο στο απύθμενο βάθος της, θύματα μιας εποχής ταραγμένης και σκληρής, από αδερφικά χέρια.
Αν κατέβετε να προσκυνήσετε, χρειάζεται αυξημένη προσοχή, ιδιαίτερα αν έχετε μαζί σας μικρά παιδιά. Εκεί κοντά υπάρχει ένα γραφικότατο ξωκκλήσι με υπέροχη θέα προς τη λίμνη.
E. Βελαώρα ή Βαλαώρα
Οδηγούμενοι στον ίδιο δρόμο, μετά από κανένα μισάωρο φτάνουμε στη Βελαώρα. Το τοπίο εδώ μεταμορφώνεται δραματικά. Η παντού καταπράσινη Ευρυτανία, στο σημείο αυτό μεταμορφώνεται σε τοπίο σεληνιακό που μόνο αν το δει κανείς το πιστεύει.
Εκατοντάδες στρέμματα καλύπτονται από μικρούς βράχους που εξέχουν από τη γη σαν ένα είδος παράλογης βλάστησης, λες κι ο Θεός τους τοποθέτησε επίτηδες για να δυσκολέψει την ήδη δύσκολη ζωή των κτηνοτρόφων. Το χωριό εντούτοις, είναι από τα ζωντανότερα της περιοχής, με αρκετή κίνηση όλο το χρόνο. Εδώ μπορείτε να φάτε και να επισκεφθείτε το κάστρο, που χρονολογείται σε προϊστορική εποχή.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ένα μετόχι του μοναστηριού της Τατάρνας, αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία. Δεσπόζει πάνω σ' ένα λοφίσκο, ολόλευκο και περιποιημένο, ενώ οι δυο ηλικιωμένιο ιερουργοί του, σεβάσμιες μορφές, είναι πάντα εκεί με τον καλό τους λόγο, το δροσερό νερό κι ένα λουκούμι. Πραγματική όαση σ' ένα τοπίο βγαλμένο λες από ταινία φαντασίας.
Στο χωριό υπάρχει το άγαλμα του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ο οποίος καταγόταν από αυτό, παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στη Λευκάδα.
Κοντά στη Βελαώρα υπάρχει και το χωριό (F) Σιβίστα όπου τα τελευταία χρόνια οι παλιοί της κάτοικοι επισκευάζουν τα σπίτια και τείνει να εξελιχθεί σε ένα μαγευτικό ησυχαστήριο ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες με την υπέροχη δροσιά.
G. Το φαράγγι του Μπουζονίκου
Φεύγοντας από τη Βελαώρα προς τα Βόρεια, φτάνουμε στον Γρανιτσιώτη. Εδώ το ποτάμι, στη χιλιόχρονη πορεία του έχει κατασκάψει τους βράχους σχηματίζοντας ένα εντυπωσιακότατο φαράγγι, στο οποίο μόλις πρόσφατα έχουν γίνει και κάποιες εγκαταστάσεις για τους περιηγητές, με σκοπό την ανάδειξη του φυσικού του κάλλους.
Περπάτημα 5-10 λεπτών, μέσω ενός καλοσυντηρημένου μονοπατιού οδηγεί στο ποτάμι που με την ορμή του και τη δροσιά του δημιουργεί το καλοκαίρι, έναν επίγειο παράδεισο. Μια βουτιά στα δροσερά νερά, είναι ότι πρέπει ως αντίδοτο στην κάψα της ηλιοψημένης πέτρας.
Προορισμός μας είναι τώρα η Γρανίτσα. Για να πάμε όμως εκεί έχουμε δύο επιλογές: Αν θέλουμε να μακρύνουμε το δρόμο και να δούμε περισσότερες ομορφιές, κάνουμε αριστερά, προς Τοπόλιανα, διαφορετικά, στρίβουμε δεξιά για Ποταμιά και μετά Γρανίτσα.
Η πρώτη επιλογή αν και πιο μακρινή είναι και η ενδεδειγμένη: Θα μας φέρει στο γεφύρι της Τέμπλας, μια αρκετά παλιά κατασκευή, που όμως χρησιμοποιείται και σήμερα για τη διάβαση του Αχελώου. Το γεφύρι κτίστηκε το 1904 από Τζουμερκιώτες μαστόρους και έχει υποστεί σημαντικές ζημιές απόν νάρκες κατά τον εμφύλιο πόλεμο.
Πιθανολογείται πως πήρε το άνομα του γιατί πριν κτιστεί η γέφυρα αυτή, για να επικοινωνούν οι Ευρυτάνες με τους γείτονες τους της Αιτωλοακαρνανίας έβαζαν στο πέρασμα μια "τέμπλα", δηλαδή έναν κορμό από έλατο.
Το γεφύρι αποτελεί και το ακραίο βορειοδυτικό σύνορο του νομού, καθώς μέσω αυτού περνάμε στην Αιτωλοακαρνανία για να συνεχίσουμε εύκολα προς Άρτα.
Εμείς όμως γυρνάμε τώρα ανατολικά, για να κάνουμε τον κύκλο προς Γρανίτσα. Επόμενο χωριό, το (H) Ραπτόπουλο, κτισμένο σε μια απάνεμη τοποθεσία στους βορειοδυτικούς πρόποδες της κατάφυτης Τσούκας και του Κρι. Στην εκκλησία του υπάρχουν ενδιαφέρουσες παλιές εικόνες.
Όποιος ανέβει στην κορυφή της Τσούκας, που δεσπόζει στην περιοχή, θα απολαύσει μια πανοραματική θέα του Αχελώου, των βουνών του Βάλτου και των Αγράφων.
Πρασιά
Από το Ραπτόπουλο έχουμε την δυνατότητα πριν κατηφορίσουμε προς νότο, για να ολοκληρώοσυμε τον κύκλο, να κατευθυνθούμε προς την Πρασιά, ένα χωριό με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά. Έλατα, βελανιδιές, καστανιές, πεύκα και κέδροι δημιουργούν ένα μωσαϊκό πράσινου.
Στον κεντρικό συνοικισμό δεσπόζει το υπεραιωνόβιο κυπαρίσσι ύψους 35μ. με περίμετρο 7μ., προστατευμένο μνημείο της φύσης. Χαρακτηρίζεται ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας για την Ελλάδα, αφού τα κλαδιά του υπήρξαν καταφύγιο των κλεφτών και αρματολών, ο δε πατέρας Κοσμάς Αιτωλός προφήτεψε για το κυπαρίσσι ότι "αν ξεραθεί από την κορυφή του, η Ελλάδα θα ελευθερωθεί, αν ξεραθεί από την ρίζα του, η Ελλάδα δεν θα ελευθερωθεί".
Ακόμη και σήμερα ξεχωρίζει η ξεραμένη κορυφή του. Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα που κτίστηκε το 1938 και είναι μονόκογχη, χωρίς τρούλο σε σχέδιο βασιλικής, θα συναντήσουμε επίσης το παλιό εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου και τη Γέννηση του Χριστού, με αξιόλογες τοιχογραφίες και εικόνες του 17ου αι. αλλά και αρκετά ερειπωμένα ξωκλήσια. Βορειανατολικά της Πρασιάς σε ένα μικρό ύψωμα υπάρχει ένα αρχαίο, ανεξερεύνητο, κάστρο. Λέγεται ότι οι κάτοικοι έχουν βρει εδώ αρχαία αντικείμενα όπως φίδια, πουλιά, ένα μικρό άγαλμα της Αφροδίτης και άλλα.
Επιστρέφοντας από την Πρασιά, ξαναπερνούμε από το Ραπτόπουλο, περνάμε από το Λιθοχώρι, και και φτάνουμε τελικά στη Γρανίτσα
I. Γρανίτσα
Η Γρανίτσα είναι η πατρίδα του νεομάρτυρα Μιχαήλ και του Στέφανου Γρανίτσα. Στο χωριό αξίζει να επισκεφθούμε την παλιά εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα που κτίστηκε το 1730.
Στη Γρανίτσα θα βρείτε κάθε ευκαιρία για ανασύνταξη και ξεκούραση. Εδώ είναι το τέρμα της διαδρομής που προτείνουμε, αλλά ταυτόχρονα η αφετηρία για ένα πλήθος διαδρομών που έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται να χωρέσουν σ' οποιονδήποτε τουριστικό οδηγό. Όσο μονότονο κι αν ακούγεται, μόνο η φυσική παρουσία κάποιου στα μέρη αυτά μπορεί να του δώσει την πραγματική αίσθηση. Όλα τα άλλα είναι απλώς περιγραφές...
Δείτε περισσότερα για τη Γρανίτσα
Διαμονή
Για τη διαμονή σας στην Ευρυτανία, μπορείτε να κλείσετε δωμάτιο σε κάποιο από τα ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στο Καρπενήσι αλλά και σε πολλές περιοχές του νομού, υπάρχουν ξενοδοχεία, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, επιπλωμένα διαμερίσματα και studios, διαφόρων κατηγοριών και τύπων, που μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των επισκεπτών, για μια ευχάριστη και απολαυστική παραμονή.
Θα βρείτε υπέροχα ξενοδοχεία, ξενώνες και προσεγμένα ενοικιαζόμενα δωμάτια, όλων των κατηγοριών και με ποικιλία τιμών.
Διασκέδαση
Για την διασκέδασή σας στην Ευρυτανία θα βρείτε αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ, club κλπ.), με άριστη εξυπηρέτηση και ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών, που θα δικαιώσουν την όποια επιλογή σας.
Ο νομός Ευρυτανίας, διαθέτει δεκάδες χώρους εστίασης, παραδοσιακούς, λιτούς αλλά και πολυτελείς όπου μπορείτε να γευθείτε παραδοσιακά τοπικά εδέσματα.
Πρόσβαση - Μετακινήσεις
Οδικώς
Η πρόσβαση στο νομό είναι εύκολη και μπορεί να γίνει με τη χρήση αυτοκινήτου μέσω του υπάρχοντος οδικού δικτύου.
Προσοχή χρειάζεται κατά την χειμερινή περίοδο, να είστε εφοδιασμένοι πάντα με αντιλιοσθητικές αλυσίδες.
Ενδεικτικές αποστάσεις και διαδρομές από το Καρπενήσι:
Αθήνα: 290 χλμ.
Θεσσαλονίκη: 369 χλμ.
Πάτρα: 133 χλμ.
Ιωάννινα: 209 χλμ.
Πρέβεζα: 176 χλμ.
Με λεωφορείο
Τακτικά δρομολόγια του ΚΤΕΛ Ευρυτανίας συνδέουν την πρωτεύουσα του νομού με την Αθήνα, Λαμία, Αγρίνιο κλπ.
Ακόμη το τοπικό ΚΤΕΛ εκτελεί δρομολόγια για τις περισσότερες περιοχές του νομού.
Η επίσκεψη στο τμήμα αυτό μπορεί να χρειαστεί περισσότερο από μία μέρα, αλλά υπάρχουν ξενώνες και μέρη για να φάει κανείς σε πολλά χωριά, έτσι καλό είναι να προγραμματίσετε ένα Σαββατοκύριακο που θα γεμίσει τις μπαταρίες σας με εικόνες και χρώματα για μια ζωή.
Η Ιστορία είναι παρούσα σε κάθε βήμα σας και αρχίζει από τα πανάρχαια χρόνια, συνεχίζει στο Μεσαίωνα, περνάει στην Τουρκοκρατία και φτάνει μέχρι την Εθνική Αντίσταση, όταν ο τόπος αντιβούιζε από τις μάχες για την Εθνική Ανεξαρτησία.
Στην περιγραφή μας θα ακολουθήσουμε ενιαία πορεία, παίρνοντας το δρόμο προς Αγρίνιο, αλλά ο επισκέπτης πρέπει να γνωρίζει ότι μπορεί εύκολα να φιλοξενηθεί στη Γρανίτσα, στο Ραπτόπουλο, και αλλού, απ' όπου μπορεί να επισκεφτεί ολόκληρους τους Δήμους Απεραντίων και Ασπροποτάμου κάνοντας τις ημερήσιες εξορμήσεις του.
Οι δρόμοι είναι όλοι ασφαλτοστρωμένοι, σε μερικά μόνο σημεία λίγο στενοί. Αξίζει τον κόπο η επίσκεψη σε οποιαδήποτε εποχή, αλλά ειδικά το καλοκαίρι είναι σκέτο θαύμα, βουτηγμένη στο καταπράσινο και τις γαλάζιες ανταύγειες της λίμνης.
Ξεκινώντας από Καρπενήσι με κατεύθυνση προς Αγρίνιο συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε στο Κερασοχώρι. Από εκεί, κατευθυνόμαστε προς Κρέντη.
Αναλυτικός xάρτης οδικής διαδρομής:
Καρπενήσι - Κρέντης - Γεφύρι Μανόλη - Μονή Τατάρνας - Βελαώρα - Σιβίστα
- Φαράγγι Μπουζονίκου - Ραπτόπουλο - Πρασιά - Γρανίτσα - Καρπενήσι
(κάντε κλικ στην εικόνα ή το λινκ για να δείτε τον χάρτη σε μεγάλο μέγεθος)
B. Κρέντη(κάντε κλικ στην εικόνα ή το λινκ για να δείτε τον χάρτη σε μεγάλο μέγεθος)
Η Κρέντη (ή καλύτερα στου Κρέντη), είναι ένα όμορφο χωριό, με ξενώνες για διαμονή και φαγητό. Αν και βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα των χωριών που θα επισκεφτούμε μπορούμε να μείνουμε εδώ, και να εξορμάμε προς τα κοντινά χωριά.
Άλλωστε στη διπλανή Ανατολική Φραγκίστα αλλά και στο Κερασοχώρι υπάρχουν επίσης δωμάτια, ταβέρνες και ξενώνες.
Λίγο πιο έξω από το χωριό η θέα προς τη Λίμνη είναι υπέροχη, ενώ υπάρχει και η βρυσούλα κοντά στην εκκλησία, όπου το δροσερό νερό που αναβλύζει από τα έγκατα της γης δροσίζει τον περαστικό.
C. Το Γεφύρι του Μανόλη
Ακολουθώντας την πινακίδα προς την περιοχή των Απεραντίων, περίπου 15 λεπτά μετά του Κρέντη κατεβαίνουμε στην κοίτη του Αγραφιώτη. Περνώντας τη γέφυρα στο Κρυονέρι μια μικρή ματιά αριστερά μας αποκαλύπτει το βυθισμένο στη λίμνη Γεφύρι του Μανόλη. Για περισσότερα από 400 χρόνια συνέδεε τις δύο όχθες του Αγραφιώτη, μέχρι που η Λίμνη των Κρεμαστών, έφτασε στο προκαθορισμένο της ύψος και το βύθισε.
Δείτε περισσότερα για το γεφύρι του Μανόλη
D. Το μοναστήρι της Τατάρνας
Αφήνοντας τον ...Μανόλη στην ησυχία του συνεχίζουμε για λίγο ακόμα, μέχρι τη διασταύρωση προς την Ιερά Μονή της Τατάρνας που κτίστηκε περίπου το 1555, αν και η παράδοση αναφέρει πως προϋπήρχε εδώ μονή από το 1200. Η μονή υπήρξε ιδανικό κρησφύγετο και χώρος περίθαλψης των επαναστατών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας καθώς και τέλειο ορμητήριο για τις πολεμικές επιχειρήσεις του Καραϊσκάκη.
Το σημερινό μοναστήρι είναι το τέταρτο κατά σειρά. Το πρώτο σύμφωνα με την παράδοση κτίστηκε τον 11° αι. και καταστράφηκε από άγνωστη αιτία περίπου 300 χρόνια αργότερα. Το δεύτερο κτίστηκε το 1555 για να καεί από τον Κουρτ Πασά της Σκόντρας το 1823 επειδή φιλοξενούσε κατά καιρούς μεγάλους διδασκάλους του Γένους και πολλούς αγωνιστές της Επανάστασης.
Το τρίτο μοναστήρι ξεκίνησε να κτίζεται το 1841 και καταστράφηκε το 1963 από κατολίσθηση. Το σημερινό μοναστήρι απέχει περίπου 70 χλμ. από το Καρπενήσι και κτίστηκε λίγο μακρύτερα από τη θέση του παλιού. Οι πιστοί συρρέουν κατά εκατοντάδες για να προσκυνήσουν την θαυμάσια ψηφιδωτή εικόνα "Ο Βασιλεύς της Δόξης" που χρονολογείται στα 1350.
Σημαντικές είναι επίσης οι βυζαντινές εικόνες της μονής και τα εκκλησιαστικά αντικείμενα και σκεύη, όπως κεντητά άμφια, οστεοθήκες, σταυροί, σπάνια έντυπα από την περίοδο 1544 - 1578 που έχουν τυπωθεί σε πόλεις της Ευρώπης και άλλα εκθέματα που θα θαυμάσετε στο μικρό εκκλησιαστικό μουσείο του μοναστηριού. Το μοναστήρι γιορτάζει στις 9 Νοεμβρίου.
Δείτε περισσότερα για τη Μονή Τατάρνας
Παλιότερα η Ευρυτανία συνδεόταν με το "Βάλτο" χάρη σ' ένα γεφύρι που άφησε εποχή: τη γέφυρα της Τατάρνας όπου στις 22 Μαρτίου του 1821 έγινε η πρώτη μάχη της Ρούμελης όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με τα παλικάρια του και ο ηγούμενος του μοναστηριού Κυπριανός με τους καλογήρους, όρθωσαν το ανάστημα τους στους Τουρκαλβανούς του Χασάν Μπέη Γκέκα. Η γέφυρα ήταν ένα θαύμα της εποχής της Τουρκοκρατίας, που βρισκόταν κοντά στην περίφημη και πλουσιότατη σε νερό πηγή της Μαρδάχας.
Η πηγή αυτή εξακολουθεί να αναβλύζει τα νερά της δίνοντας ίση ποσότητα νερού με το ποτάμι του Αχελώου. Η γέφυρα με τη μία καμάρα ήταν στηριγμένη σε δυο κατακόρυφους βράχους. Τώρα το γεφύρι αυτό μαζί με την πηγή, βρίσκεται βυθισμένο μέσα στα νερά της λίμνης. Ακριβώς πάνω από τη θέση του παλιού γεφυριού κτίστηκε σύγχρονη γέφυρα από σκυρόδεμα, που το 1966 πήρε τρία διεθνή βραβεία ως παγκόσμιο επίτευγμα.
Το συνολικό μήκος της γέφυρας αυτής είναι περίπου 500 μ. Το πρώτο άνοιγμα της έχει μήκος 97 μ., το δεύτερο 196 μ. και το τρίτο 150,5 μ. Πρόκειται για ένα έργο που τιμά την επιστήμη της μηχανικής στη χώρα μας.
Ανηφορίζοντας, δεξιά πριν τη γέφυρα, βρίσκουμε την πολύπαθη "τρύπα" που περιφραγμένη σήμερα για λόγους ασφαλείας είναι σημείο μνήμης και περισυλλογής καθώς στα αιματοβαμμένα χρόνια του εμφυλίου δεκάδες πολίτες βρήκαν τραγικό θάνατο στο απύθμενο βάθος της, θύματα μιας εποχής ταραγμένης και σκληρής, από αδερφικά χέρια.
Αν κατέβετε να προσκυνήσετε, χρειάζεται αυξημένη προσοχή, ιδιαίτερα αν έχετε μαζί σας μικρά παιδιά. Εκεί κοντά υπάρχει ένα γραφικότατο ξωκκλήσι με υπέροχη θέα προς τη λίμνη.
Προτάσεις Διαμονής
NATURA CHALETS
Στο 8ο χιλιόμετρο Καρπενησίου - Μεγάλου Χωριού, μέσα στην κοιλάδα του ποταμού Καρπενησιώτη,σας περιμ...
GRAND VILLAGE BOUTIQUE INN
Το Grand Village boutique inn είναι ένας πολυτελής μικρός ξενώνας κατασκευασμένος από φυσικά υλικά, ...
Οδηγούμενοι στον ίδιο δρόμο, μετά από κανένα μισάωρο φτάνουμε στη Βελαώρα. Το τοπίο εδώ μεταμορφώνεται δραματικά. Η παντού καταπράσινη Ευρυτανία, στο σημείο αυτό μεταμορφώνεται σε τοπίο σεληνιακό που μόνο αν το δει κανείς το πιστεύει.
Εκατοντάδες στρέμματα καλύπτονται από μικρούς βράχους που εξέχουν από τη γη σαν ένα είδος παράλογης βλάστησης, λες κι ο Θεός τους τοποθέτησε επίτηδες για να δυσκολέψει την ήδη δύσκολη ζωή των κτηνοτρόφων. Το χωριό εντούτοις, είναι από τα ζωντανότερα της περιοχής, με αρκετή κίνηση όλο το χρόνο. Εδώ μπορείτε να φάτε και να επισκεφθείτε το κάστρο, που χρονολογείται σε προϊστορική εποχή.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ένα μετόχι του μοναστηριού της Τατάρνας, αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία. Δεσπόζει πάνω σ' ένα λοφίσκο, ολόλευκο και περιποιημένο, ενώ οι δυο ηλικιωμένιο ιερουργοί του, σεβάσμιες μορφές, είναι πάντα εκεί με τον καλό τους λόγο, το δροσερό νερό κι ένα λουκούμι. Πραγματική όαση σ' ένα τοπίο βγαλμένο λες από ταινία φαντασίας.
Στο χωριό υπάρχει το άγαλμα του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ο οποίος καταγόταν από αυτό, παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στη Λευκάδα.
Κοντά στη Βελαώρα υπάρχει και το χωριό (F) Σιβίστα όπου τα τελευταία χρόνια οι παλιοί της κάτοικοι επισκευάζουν τα σπίτια και τείνει να εξελιχθεί σε ένα μαγευτικό ησυχαστήριο ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες με την υπέροχη δροσιά.
G. Το φαράγγι του Μπουζονίκου
Φεύγοντας από τη Βελαώρα προς τα Βόρεια, φτάνουμε στον Γρανιτσιώτη. Εδώ το ποτάμι, στη χιλιόχρονη πορεία του έχει κατασκάψει τους βράχους σχηματίζοντας ένα εντυπωσιακότατο φαράγγι, στο οποίο μόλις πρόσφατα έχουν γίνει και κάποιες εγκαταστάσεις για τους περιηγητές, με σκοπό την ανάδειξη του φυσικού του κάλλους.
Περπάτημα 5-10 λεπτών, μέσω ενός καλοσυντηρημένου μονοπατιού οδηγεί στο ποτάμι που με την ορμή του και τη δροσιά του δημιουργεί το καλοκαίρι, έναν επίγειο παράδεισο. Μια βουτιά στα δροσερά νερά, είναι ότι πρέπει ως αντίδοτο στην κάψα της ηλιοψημένης πέτρας.
Προορισμός μας είναι τώρα η Γρανίτσα. Για να πάμε όμως εκεί έχουμε δύο επιλογές: Αν θέλουμε να μακρύνουμε το δρόμο και να δούμε περισσότερες ομορφιές, κάνουμε αριστερά, προς Τοπόλιανα, διαφορετικά, στρίβουμε δεξιά για Ποταμιά και μετά Γρανίτσα.
Η πρώτη επιλογή αν και πιο μακρινή είναι και η ενδεδειγμένη: Θα μας φέρει στο γεφύρι της Τέμπλας, μια αρκετά παλιά κατασκευή, που όμως χρησιμοποιείται και σήμερα για τη διάβαση του Αχελώου. Το γεφύρι κτίστηκε το 1904 από Τζουμερκιώτες μαστόρους και έχει υποστεί σημαντικές ζημιές απόν νάρκες κατά τον εμφύλιο πόλεμο.
Πιθανολογείται πως πήρε το άνομα του γιατί πριν κτιστεί η γέφυρα αυτή, για να επικοινωνούν οι Ευρυτάνες με τους γείτονες τους της Αιτωλοακαρνανίας έβαζαν στο πέρασμα μια "τέμπλα", δηλαδή έναν κορμό από έλατο.
Το γεφύρι αποτελεί και το ακραίο βορειοδυτικό σύνορο του νομού, καθώς μέσω αυτού περνάμε στην Αιτωλοακαρνανία για να συνεχίσουμε εύκολα προς Άρτα.
Εμείς όμως γυρνάμε τώρα ανατολικά, για να κάνουμε τον κύκλο προς Γρανίτσα. Επόμενο χωριό, το (H) Ραπτόπουλο, κτισμένο σε μια απάνεμη τοποθεσία στους βορειοδυτικούς πρόποδες της κατάφυτης Τσούκας και του Κρι. Στην εκκλησία του υπάρχουν ενδιαφέρουσες παλιές εικόνες.
Όποιος ανέβει στην κορυφή της Τσούκας, που δεσπόζει στην περιοχή, θα απολαύσει μια πανοραματική θέα του Αχελώου, των βουνών του Βάλτου και των Αγράφων.
Πρασιά
Από το Ραπτόπουλο έχουμε την δυνατότητα πριν κατηφορίσουμε προς νότο, για να ολοκληρώοσυμε τον κύκλο, να κατευθυνθούμε προς την Πρασιά, ένα χωριό με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά. Έλατα, βελανιδιές, καστανιές, πεύκα και κέδροι δημιουργούν ένα μωσαϊκό πράσινου.
Στον κεντρικό συνοικισμό δεσπόζει το υπεραιωνόβιο κυπαρίσσι ύψους 35μ. με περίμετρο 7μ., προστατευμένο μνημείο της φύσης. Χαρακτηρίζεται ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας για την Ελλάδα, αφού τα κλαδιά του υπήρξαν καταφύγιο των κλεφτών και αρματολών, ο δε πατέρας Κοσμάς Αιτωλός προφήτεψε για το κυπαρίσσι ότι "αν ξεραθεί από την κορυφή του, η Ελλάδα θα ελευθερωθεί, αν ξεραθεί από την ρίζα του, η Ελλάδα δεν θα ελευθερωθεί".
Ακόμη και σήμερα ξεχωρίζει η ξεραμένη κορυφή του. Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα που κτίστηκε το 1938 και είναι μονόκογχη, χωρίς τρούλο σε σχέδιο βασιλικής, θα συναντήσουμε επίσης το παλιό εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου και τη Γέννηση του Χριστού, με αξιόλογες τοιχογραφίες και εικόνες του 17ου αι. αλλά και αρκετά ερειπωμένα ξωκλήσια. Βορειανατολικά της Πρασιάς σε ένα μικρό ύψωμα υπάρχει ένα αρχαίο, ανεξερεύνητο, κάστρο. Λέγεται ότι οι κάτοικοι έχουν βρει εδώ αρχαία αντικείμενα όπως φίδια, πουλιά, ένα μικρό άγαλμα της Αφροδίτης και άλλα.
Επιστρέφοντας από την Πρασιά, ξαναπερνούμε από το Ραπτόπουλο, περνάμε από το Λιθοχώρι, και και φτάνουμε τελικά στη Γρανίτσα
I. Γρανίτσα
Η Γρανίτσα είναι η πατρίδα του νεομάρτυρα Μιχαήλ και του Στέφανου Γρανίτσα. Στο χωριό αξίζει να επισκεφθούμε την παλιά εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα που κτίστηκε το 1730.
Στη Γρανίτσα θα βρείτε κάθε ευκαιρία για ανασύνταξη και ξεκούραση. Εδώ είναι το τέρμα της διαδρομής που προτείνουμε, αλλά ταυτόχρονα η αφετηρία για ένα πλήθος διαδρομών που έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται να χωρέσουν σ' οποιονδήποτε τουριστικό οδηγό. Όσο μονότονο κι αν ακούγεται, μόνο η φυσική παρουσία κάποιου στα μέρη αυτά μπορεί να του δώσει την πραγματική αίσθηση. Όλα τα άλλα είναι απλώς περιγραφές...
Δείτε περισσότερα για τη Γρανίτσα
Πηγή: Νομαρχία Ευρυτανίας
Διαμονή
Για τη διαμονή σας στην Ευρυτανία, μπορείτε να κλείσετε δωμάτιο σε κάποιο από τα ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στο Καρπενήσι αλλά και σε πολλές περιοχές του νομού, υπάρχουν ξενοδοχεία, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, επιπλωμένα διαμερίσματα και studios, διαφόρων κατηγοριών και τύπων, που μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των επισκεπτών, για μια ευχάριστη και απολαυστική παραμονή.
Θα βρείτε υπέροχα ξενοδοχεία, ξενώνες και προσεγμένα ενοικιαζόμενα δωμάτια, όλων των κατηγοριών και με ποικιλία τιμών.
Διασκέδαση
Για την διασκέδασή σας στην Ευρυτανία θα βρείτε αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ, club κλπ.), με άριστη εξυπηρέτηση και ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών, που θα δικαιώσουν την όποια επιλογή σας.
Ο νομός Ευρυτανίας, διαθέτει δεκάδες χώρους εστίασης, παραδοσιακούς, λιτούς αλλά και πολυτελείς όπου μπορείτε να γευθείτε παραδοσιακά τοπικά εδέσματα.
Πρόσβαση - Μετακινήσεις
Οδικώς
Η πρόσβαση στο νομό είναι εύκολη και μπορεί να γίνει με τη χρήση αυτοκινήτου μέσω του υπάρχοντος οδικού δικτύου.
Προσοχή χρειάζεται κατά την χειμερινή περίοδο, να είστε εφοδιασμένοι πάντα με αντιλιοσθητικές αλυσίδες.
Ενδεικτικές αποστάσεις και διαδρομές από το Καρπενήσι:
Αθήνα: 290 χλμ.
Θεσσαλονίκη: 369 χλμ.
Πάτρα: 133 χλμ.
Ιωάννινα: 209 χλμ.
Πρέβεζα: 176 χλμ.
Με λεωφορείο
Τακτικά δρομολόγια του ΚΤΕΛ Ευρυτανίας συνδέουν την πρωτεύουσα του νομού με την Αθήνα, Λαμία, Αγρίνιο κλπ.
Ακόμη το τοπικό ΚΤΕΛ εκτελεί δρομολόγια για τις περισσότερες περιοχές του νομού.
Διαμονή στην Ευρυτανία
Για τη διαμονή σας στην Ευρυτανία, μπορείτε να κλείσετε δωμάτιο σε κάποιο από τα ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στ...
Ευρυτανία: Πρόσβαση, Χρήσιμες πληροφορίες, Μετακινήσεις
Πολύ εύκολη η πρόσβαση στην πρωτεύουσα του νομού τη Λαμία, αφού βρίσκεται σχεδόν πάνω στον οδικό άξονα Αθήνας - Θεσσαλον...